Rođen je 13. februara 1930. godine, u Kolašinu. Diplomirao na Pravnom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu 1952. godine. Doktorirao na Pravnom fakultetu u Beogradu 1964. godine.
Po završetku studija radio je kao sudijski pripravnik, sudija Sreskog suda u Bijelom Polju (1954-1958), sudija Okružnog suda u Ivangradu (1958 – 1963) i javni tužilac Crne Gore (1963 – 1967).U dva mandatna perioda (1967 – 1974) član je i potpredsjednik Izvršnog vijeća ( Vlade) Crne Gore. Predsjednik je Ustavnog suda Crne Gore (1874 -1982), potpredsjednik Saveznog izvršnog vijeća (1982 – 1986); istovremeno predsjednik jugoslovenskog dijela Mješovitog jugoslovensko – kineskog i Mješovitog jugoslovensko- japanskog komiteta za ekonomsku, naučno- tehničku i kulturnu saradnju; član Saveznog vijeća Skupštine SFRJ (1986 – 1992).
Kao predsjednik Republičkog savjeta za koordinaciju naučnih djelatnosti (1968 – 1974) organizovao je izradu projekata osnivanja Društva za nauku i umjetnost Crne Gore, koje je 1976. godine preorganizovano u CANU, osnivanja Pravnog fakulteta i Univerziteta Crne Gore i rukovodio radom na realizaciji tih projekata. Bio je predsjednik Odbora za koordinaciju naučnih djelatnosti SFRJ (1972 -1974) i član Savezne ustavne komisije (1968 -1974).
Za vanrednog profesora Pravnog fakulteta Univerziteta u Titogradu izabran je 1973. godin, a za redovnog profesora 1979. godine. Na pravnim fakultetima u Podgorici, Novom Sadu i Skoplju i Ekonomskom fakultetu u Titogradu držao je predavanja na poslijediplomskim studijama.
Učestvovao je na naučnim skupovimau inostranstvu ( Štokholm, Nju Delhi, Rim, Bolonja, Varšava, Poznanj, Minhen, Bukurešt). Po pozivu držao je predavanja u Institutu za međunarodne odnose i spoljnu politiku u Pekingu, Institutu države i prava u Moskvi, u Akademiji nauka SSSR, Institutu Gramši u Bariju.
Za člana Instituta za međunarodnu politiku i privredu u Beogradu izabran je 1988. godine.
Za vanrednog člana Crnogorske akademije nauka i umjetnosti izabran je 1. marta 1985, a za redovnog člana 19. novembra 1993. godine.
U CANU je obavljao odgovorne dužnosti – sekretar Odjeljenja društvenih nauka ( 1989 – 1993 ); generalni sekretar ( 1993 – 1995), predsjendik Odbora za pravne i političke nauke ( 1980 – 2001 ), potpredsjednik Crnogorske akademije nauka i umjetnosti od 2006. godine.
Pretežni predmet njegovog naučnog interesovanja su ustavni sistemi i ustavno pravo.
Objavio je 17 knjiga (od kojih su dvije koautorstvo), i oko 250 naučnih članaka, rasprava i eseja u časopisima. Najvažnije objavljene knjige: Uslovni otpust:zakonodavstvo SFRJ sa istorijskim i uporednim razmatranjima ( 1971); Vrijeme promjena – Kako naprijed? (1988); Savezna Republika Jugoslavija: osnovna sistemska obilježja (1996); Podgorička skupština1918, (1999); Crnogorsko tužilaštvo (koautorstvo) (2000); Crna Gora od federacije ka nezavisnosti ( 2001); Parlamentarizam u Crnoj Gori (koautorstvo) (2002); Studije i eseji iz istorije države Crne Gore ( 2003); Država Crna Gora u istorijskom procesu razgradnje i građenja 1997 – 2002 (2004); Ustav za Knjaževinu Crnu Goru od 1905 (2005); Istorija zakonodavstva Crne Gore 1796 – 1916 (2006); Novovjekovna država Crna Gora 1796 -2002 ( 2006).
Dobitnik je Trinaestojulske nagrade za nauku ( 1972), Decembarske nagrade Kolašina ( 1976), Plakete Univerziteta Crne Gore ( 1994), Povelje Udruženja pravnika Crne Gore (1998), kao i više priznanja i odlikovanja.
Mijat Šuković: Podgorička skupština 1918. 